تلاش از ما نتیجه از خدا
این مطلب مربوط به وبلاگ قدیم بنده است که در تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۹۰ نگاشته شده و به دلیل اینکه آن وبلاگ دیگه وجود نداره برخی از مطالبش رو انتقال دادم به این وبلاگ
سلام
از دیشب خیلی مشوش و نگران بودم و ذهنم مشغول بود که چی میشه یا نمی شه و هی به خودم می قبولوندم که نگران نباش همه چی درست میشه و از این چیزا ولی امروز یعنی ۱۸ مهرماه ۱۳۹۰ سرکار تو موسسه در حین کارم و حرف های استاد به آیه ای بر خوردم که بی حکمت نبود
و خدا رو شکر می کنم که هر وقت به مشکلی بر خوردم و گفتم خدایا هر چی صلاحمه همان رو بهم بده خودش راهی رو جلوی پام گذاشته که بهترین راه و عاقلانه ترین راه بوده
امروز می داشتیم رو سوره ال عمران کار می کردیم آیه ۱۵۶ به بعد که آیه ۱۵۹ سوره آل عمران این هست
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظّاً غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ«۱۵۹»
همین طور که سوره رو ادیت می کردم و گوش می دادم به این قسمت از آیه که Bold کردم اشاره به این داره که انسان باید در هرکاری حداکثر تلاش خودش رو انجام بده و نتیجه رو به خدا بسپاره
وقتی این آیه رو گوش دادم و خوندام خیلی آرام شدم و مطمئن شدم و سرمو رو به آسمون کردم و گفتم خدایا شکرت
می دونم که می بینیم چون اگر نمی دیدی تو همچنین موقعیتی همچنین برهان روشنی رو برام نمی فرستادی
اینو که می نوشتم یاد این نیایش امام سجاد (ع) افتادم که می فرمودند
خدایا!
من در کلبه فقیرانه خود چیزی دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری من همچون تویی دارم که تو چون خود نداری .
دیگه عرضی نیست- خدای خوبی ها همیشه یار و نگه دارتون
